......

भावनेच्या हिंदोळ्यावर शब्द जणू पाचोळ्यासारखे तरंगत गेले, वाट फुटले तिथे भिरभिरत राहीले. शोधत राहीले गर्दीतला एखादा ओळखीचा चेहरा, रानवाटेवर उमललेला चाफा, शिशिरातले चांदणे, आषढातील कृष्णमेघ, काहीतरी कुठेतरी गवसेल ह्या खुळ्या अशेने...

कधी एकटे तर कधी क्षणभराच्या सोबतीने चालत राहीले.

ज्याची सोबत कधीच सुटत नाही आणि सोडवतही नाही ते असते एकटेपण, कधी जनातले, कधी चित्तातले, कधी जपलेले, तर कधी स्वतःवरच ओवाळुन टाकलेले... कधी-कधी उमजलेले बरेचदा न समजलेले. शब्दही एकटेपणाच्या सोबतीने तरंगत राहीले. क्षणभरच विसावा शोधण्यासाठी कदाचित...

पण विखरत जाणार्‍या ह्या शब्दांना खरच हवा होता का विसावा?
की वार्‍याबरोबर दरवळणार्‍या गंधासारखी त्यांनाही विरघळण्याचिच ओढ होती?

शेवटी अस्तित्वासाठी सुरू असलेली धडपड च बरेचदा ते नाहीसेही करते. त्याउलट विरघळणारा प्रत्येक घटक मात्र अस्तित्व संपूनही मागे ठेवतो एक ओळख.... चंदनाच्या सुवसासारखी.... अठवणीत आणि साठवणीत सुद्धा.

भिरभीरणार्‍या ह्या शब्दांना अखेर मिळाली एक जागा. रेशेवर स्थिरावले अलगद तेंव्हा तयार झाली एक सुंदर कविता, जेंव्हा मी कवितेत गुन्तायची संपले, तेंव्हा माझ्यासाठी ती पूर्ण झाली होती, कारण कवितेचे आणि माझे खरे नाते ती पूर्ण होईपर्यंतच, त्यानंतर मी ती स्वाधीन करते,

अश्याच असंख्य भावनांच्या हिंदोळ्यांना विसावण्यासाठी.....

शुभ दीपावली

सगळ्यांना दिवाळीच्या खूप खूप शुभेच्छा. माझी इथली चौथी दिवाळी आहे. मागील तीनही वेळेप्रमाणेच ह्याही वेळि मित्र मैत्रिणिसोबत मस्त एन्जॉय करणार आहे. बाकी आईच्या हातचा फराळ, शेव, करंजी चिवडा, अनारसे हे सगळे मिस करणार आहेच. ह्यावेळी बूकगंगा वरुन काही छान दिवाळी अंक डाउनलोड केले आहेत. ते वाचण्यासाठी उत्सुक आहे. दिवाळी चे शुभेच्छा पत्र सगळ्यांना ईमेल मधून पाठवण्याचा एक नवीन उपक्रम करणार आहे. लेट्स होप तो सक्सेस्फुल होवो.

Different Strokes...

Autumn सुरू झाला तशी सगळिकडे रंगांची मनसोक्त उधळण सुरू झाली आहे. रोजच्या वर्दळीच्या वाटेवरच्या झाडांनी सुंदर रंग धरण केले आहेत. नारिंगी, गुलाबी, तांबडी, पिवळी, शेंदरी, करडी, अशी असंख्य रंगांची पखरण... दूरवर नजर फिरवली की निसर्ग चित्रातले हे Different Strokes मन मोहून टाकतात. ह्या वेगवेगळ्या रन्गान्प्रमाणेच निरनिराळे मूड्स व्यक्त करणारी माझ्या मनातली काही क्लासिक गाणी...


अभी ना जाओ छोडकर
देवानंद च्या evergreen collection मधलं माझ अत्यंत आवडत गाण. सर्वात आधी गाण्यातला ठेहेराव मन जिंकून घेतो. वाक्यात अक्षरशः गुंफलेले शब्द, देव आणि साधना ची अप्रतिम केमिस्ट्री, आणि आशा-रफी चा मेलोडियस आवाज. सगळेच मन्त्रमुग्ध करते. गाणे संपते तेंव्हा नेहमीच "अजुन थोडे ऐकवा ना please" असे मला दर वेळी वाटत राहते...


अभी अभी तो आई हो बहर बनके छाइ हो
हवा जरा मेहेक तो ले नजर जरा बेहेक तो ले
ये शाम ढल तो ले जरा ये दिल सम्भल तो ले जरा
अभी तो कुछ कहा नाही अभी तो कुछ सुना नाही...


ठन्डी हवा ये चांदनी सुहानी...

खास किशोर style मधले गाणे. कधीतरी उदास वाटत असताना tune in करावे आणि चटकन एखादे कोडे उकलल्यासारखे व्हावे, कितीही frustrated असेन तरी सहज गाण्यात हरवून जावे. न राहवून गाण्याच्या ओळि ओठांवर येतातच.

सारे हसीन नझारे सपनो में खो गये
पर्वत भी आसमाँ पे सर रख के सो गये
मेरे दिल, तू सुना कोई ऐसी दास्तान
जिसको सुनकर मिले चैन मेरी जान...
मंजील है अनजानी... :)


वो शाम कुछ अजीब थी...
एकटेपणा नेहमीच वाईट नसतो, कधीतरी तो एकट्याने बसून अंतर्मुख होऊन स्वता:त हरवलेल्या अनोळखी चेहेर्याला शोधायलाही लावतो. अश्या वेळि हरवलेले गीत शोधताना कातर होणारे मन, सन्ध्यकळ्चि हूरहुर ह्या गाण्यात इतकी नेमक्या शब्दात व्यक्त होते की क्षणभर स्वता:चाही विसर पाडवा. एखाद्या जुन्या विचारात मन नकळत गुंतून पाडाव...


झुकी हुई निगाह में काही मेरा खयाल था
दबी दबी हसी में इक हसीन सा गुलाल था
मैं सोचता था मेरा नाम गुनगुना रही है वो
ना जाने क्यूं लगा मुझे की मुस्कूरा रही है वो

आपकी नझरों ने समझा...

मनातील सारी घालमेल सारी तगमग क्षणार्धात शांत व्हावी आणि संपूर्णपणाचा एक विलक्षण अनुभव मिळाव तस हे गाण प्रत्येक शब्दातून उलगडत जात. शब्द च इतके बोलके की अभिनय सुद्धा कमी पाडवा.


आपकी मंजील हूं मै, मेरी मंजील आप है
क्यू मै तुफान से डरु मेरा साहील आप है
कोई तुफानो से केहदे मिल गया साहिल मुझे



ऐसे तो ना देखो...
निरागस ह्या एकाच शब्दात संपूर्ण गाण्याला डिस्क्राइब करता येईल. निरागस शब्द, लोभास अभिनय, अप्रतिम चाल. कितिदाहि ऐकले तरी mesmerize करते हे गाणे.

ऐसे तो ना देखो के हमको नशा हो जाए
खुबसुरत सी कोई हमसे खता हो जाए




माझ्या आवडत्या गाण्यांची लिस्ट अजूनही पुष्कळ वाढु शकते पण सध्या इथेच थांबते, काही गाणी येणार्या ऋतू च्या नावावर करून...